Zürih’ten ilk hafta izlenimleri

Toblerone’unu neskafe yanına kıtlama yaptığımın Zürih’inden ilk hafta notları:

• Gerçek İsviçreli bu değil. Gerçek İsviçreli o da değil. Nerde ulan bu gerçek İsviçreliler? Sarı saç yumağına düşerim sanarken Esenler Otogarı’na gelmiş gibiyim. Her renkten, her yerden ve dilden insan var.
• Zürih’e göç etmeyen bi tek hala oğullarım kalmış. Bütün dünya burada. Misal, Filipinlerde daha az Filipinli kalmış olabilir. Bi bakmak lazım. Olmadı burdan takviye yaparız.

• Gittiğim market Migros, raftan aldığım ürün Marmarabirlik zeytin, kasiyerimin adı Bedriye. Harbiden Esenler’de miyim acaba? Zürih’e gelecem derken biraz g*te geldim galiba.
• Dur bakayım bi balkondan dışarı. Valla her yer yemyeşil. Ormanlık. Hayatta Türkiye olamaz. O zaman herhalde Zürih’tir.
• Fiyatlara bakacak olursak buradaki insanlar haftalık maaşı banka yerine elden kese altın biçiminde alıyorlar. Ekonomiyi hayvan gibi şeyapmışlar. Fiyatlar nutellalı kol böreği mübarek.

• Çok ilginçtir, birine böyle ufak bi yardım ettikten sonra dikkat ettim de ya ‘Mersi’ ya ‘Danke’ diyolar. Halbuki Türkiye’de birine yardım etsen genelde suratına bakmadan çekip giderler. Acaba ne diyor bu İsviçreliler, çok merak ettim. Kötü bi şey değildir umarım.
• Sanırım İsviçrelilerin burunlarında genetik bi hastalık var. Yoksa basit bir sümük atma işlemi için insan içinde bu kadar ses çıkarılmaz. Bi sümkürecez diye omurilik soğanını çıkartıyorlar. Allahtan kendilerine acil şifalar dileyecem ama hep atayizmiş bunlar.
• Hem de nası atayiz? Kuşlar bile cik cik yerine şirk şirk diye ötüyor. Dinsizlik imansızlık diz boyu. Tövbä ßismillachen!
• İmansızlık demişken; yazın da gelmesiyle kızlarımız oldukça kısa ve açık giyiniyorlar. Kendilerini üç evetle uğurluyoruz. Milletçe de alkışlıyoruz. Yetmez ama evet. Ancak Baykal’a oy verirlerse biz vermeyiz.

• Aha buldum İsviçreli. Adamların gözleri tam nazarlık mavi. Cam, kase falan dayanmaz öyle; çok fena. Gangsta zenciler gibi boynuma nazar boncuğu madalyonu taktım, bi haftaya o da çatlayacak gibi. Über über bakıyo namıssızlar.

• Papaz kilisenin çanlarını çok uzun çaldırıyor pazar günleri. Öğlen oldu bitmedi. Halbuki ne olmalı? Üç kere çaldır bırak. Cevapsızı görünce biz istersek imana geliriz. Bu işin raconu bu. Halı sahada defansa adam çağıran çaresiz kaleci bile bu kadar bağırmıyor. Tadında bırak.
• Pazar günü iş yapan esnafı tükmüklü mükmüklü öpüyolar sanırım; kimse açmamış lan tükkanını. Ekmek almak için kiliseye ayine indim; kampanya varmış, Cumartesi şarabından verdiler. Bundan sonra her pazar giderim artık.
• İsviçreliler çok pinti ha. 20 cent’in muhabbetini yapanlar var. Ulan bayrağınız bile kare lan; cimri olmasanız dikdörtgen yapardınız zaten. Kırmızı kartuş mu bitti, bez mi bulamadınız olm?

Ya neyse ben Migros’a gidiyorum. Evde Koska helva bitti, onu alayım. Bedriye ablanın hepinize selamı var.

Çüüs.

Ekin